مطالعه موردی: کلانشهر تهران

سروش بزازان لطفی ، حمید رضا صارمی

شهر و شهرنشيني با وجود تمام مسائل و مشکلات به دلیل جاذبه های فراوان بسوی خود می کشاند این مشکلات اغلب به دلیل ابعاد كيفي محیط زندگی او پدیدار می گردد، سیاست گذاران شهری تلاش نموده‌اند تا با سیاست گداری های مناسب پيامدهاي نامطلوب اجتماعی را کاهش و سلامت روحی و جسمی شهرها را باز آفرینی نمایند. پژوهش حول محور کیفیت مسکن که در کشور ایران در سایه شاخص اقتصادی تقریبا بیرنگ شده قراردارد و  به ارزیابی سیاست‌های مسکن بر اساس شاخص‌های کیفی محیط شهری در کلانشهر تهران پرداخته است. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت شاخص های کیفی در کلان شهر تهران است . روش انجام این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است. در ادامه براساس این شاخص‌ها پرسشنامه پژوهش طراحی شد. در این پرسشنامه از پاسخ دهندگان خواسته شد تا کیفیت هر کدام از شاخص ها را در محیط سکونتی خویش، در قالب طیف لیکرت ارزیابی نمایند. برای انجام پژوهش هشت مجتمع مسکونی انتخاب شد. بنابراین جامعه آماری پژوهش ساکنان مجتمع ‌های مسکونی مبعث، مینابی، اتابک، شهرک سجادیه، یاس، زاهد گیلانی، شهید اسدی و صفا بودند. در واقع براساس مطالعات مبانی نظری تحقیق، 44 شاخص در 5 بعد انتخاب شد. یافته های پژوهش نشان میدهد سمت سوی سیاست شهری در راستای کیفیت  جلب مشارکت های مردمی نه با شعار بلکه با عملکرد صحیح که نمود خارجی داشته باشد به واسطه راهکارهای برگرفته از تجربیات دیگر مناطق شهری در تهران و دیگر کشورهای توسعه یافته میباشد.

واژه­های کلیدی: مسکن، برنامه ریزی مسکن، سیاست های مسکن، کیفیت مسکن،

برای دریافت فایل با ایمیلinfo@soroushbazazanlotfi.com تماس حاصل فرمائید.